Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό*

Συνηθισμένο μεν, εντυπωσιακό δε πώς ορισμένες καταστάσεις και πράγματα φαινομενικά άσχετα ή μακρινά συνδέονται τόσο πολύ με πρόσωπα και στιγμές. Ένα μέρος, μία μυρωδιά, μία εικόνα, ένα τραγούδι φέρνουν στο προσκήνιο κάποιο ξεχασμένο συναίσθημα, μία ανάμνηση, ακόμη και ένα πρόσωπο. Το ενδιαφέρον είναι ότι πολύ συχνά τότε που ζούμε για πρώτη φορά την συγκεκριμένη στιγμή δεν το παρατηρούμε ή το θεωρούμε τελείως τετριμμένο. Αργότερα στην ζωή μας κάνουμε την σύνδεση, συνήθως ασυναίσθητα σαν ο εγκέφαλός μας να ζυγίζει τη βαρύτητα κάθε στιγμής και να κάνει αυτόματα την όποια αναγωγή.

 Τις προάλλες έτυχε να ακούσω στο ραδιόφωνο φευγαλέα κάποιες νότες από το τραγούδι του τίτλου, στην αυθεντική μάλιστα εκτέλεση. Ένα χαρούμενο τραγούδι το οποίο έφερε οικείες εικόνες στο μυαλό. Την μακαρίτισσα, πλέον, γιαγιά Ανατολή να το σιγοτραγουδάει στην κουζίνα ημιυπόγειου σπιτιού που στέγασε την οικογένεια μετά τον ερχομό από την Κύπρο στην Αθήνα λόγω προσφυγιάς. Το άκουγε και εκείνη σε ένα ραδιοφωνάκι που είχε στην κουζίνα, δίπλα στο παράθυρο που έβλεπε στην αυλή, φορώντας ένα λουλουδιαστό φόρεμα, ξεφυλλίζοντας το ημερολόγιο που είχε στον τοίχο όπου κάθε μέρα είχε ένα διαφορετικό στιχάκι. Ήρεμο, χαρούμενο, απλό τραγούδι που ταίριαζε με μοναδικό τρόπο, τώρα που το σκέφτομαι, με τον χαρακτήρα της – όσο τουλάχιστον μπορούσα να κρίνω μέσα από την δική μου ματιά. Ποταμός σκέψεων και αναμνήσεων με ένα απλό άκουσμα.

 *Ο τίτλος του τραγουδιού είναι Ιλισσός. Η μουσική είναι του Μάνου Χατζιδάκι και οι στίχοι του Γιώργου Εμιρζά. Το τραγούδι το έχουν ερμηνεύσει, ανάμεσα σε άλλους, η Νανά Μούσχουρη, η Μελίνα Μερκούρη και άλλες ερμηνεύτριες. Στο συγκεκριμένο βίντεο η εκτέλεση είναι της Μαργαρίτας Παπαγεωργίου στην ταινία “Ο δράκος” του Κούνδουρου με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ντίνο Ηλιόπουλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου