Πάσχα Βιεννουά

Φέτος αποφασίσαμε με την παρέα το Πάσχα να το περάσουμε εκτός Ελλάδος. Μετά από ψηφοφορία, αποφασίσαμε να πάμε Βιέννη – η άλλη επιλογή ήταν Ιρλανδία. Κλείσαμε εγκαίρως Οκτώβρη μήνα με Skyeurope (τιμή κατ’ άτομο διψήφιο νούμερο), βρήκαμε και δωμάτια μέσω Ίντερνετ, οπότε όλα καλά! Η πλάκα είναι ότι Αυστρία δεν είχα πάει γενικότερα και μέσα σε διάστημα 2 μηνών τύχανε οι δύο δημοφιλέστεροι αυστριακοί προορισμοί – λέγε με και ταξίδι στο Σάλτσμπουργκ προ διμήνου. Το μόνο που μου έλειπε ήταν το χωριό, βλέπετε όλα τα χρόνια (εκτός από τότε που ήμουνα φαντάρος) μαζευόμαστε όλη η οικογένεια. Ας τα κάνουμε τώρα που μπορούμε…

Το ταξίδι με το αεροπλάνο ήταν πολύ καλό. Τα αεροπλάνα καινούρια, στην ώρα τους και με άνετα καθίσματα. Αν βάλει κανείς και την τιμή, όλα μια χαρά! Άφιξη στη Βιέννη εγκαίρως, με αρκετά καλό καιρό. Το μετρό της πόλης άρτιο, κοντινές στάσεις, αν και περπατώντας μπορεί κανείς να δει σχεδόν τα πάντα. Άνετη πόλη, βολική, με αρκετούς πεζόδρομους, πράσινο, καλή αγορά, χρώματα. Οι Βιεννέζοι αρκετά ευγενικοί, διακριτικοί, καθαροί και ήσυχοι. Μοναδική εξαίρεση την Κυριακή του Πάσχα το πρωί που όλη η πόλη έτρεχε στον μαραθώνιο και το βράδυ που πανηγύριζαν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Αούστρια Βιέννης. Τα υπόλοιπα γνωστά. Λουκάνικα στους δρόμους (τα τσακίσαμε), μπυραρίες μέχρι σκασμού, για καφέ τριγύρω από την πλατεία του Αγίου Στεφάνου, όπου και η καρδιά της πόλης. Βόλτα στο Δούναβη, στα παλάτια (μη χάσετε το παλάτι της Σίσυς, αλλά και τα θερινά ανάκτορα) και τους κήπους. Ανάσταση στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία (από τις ομορφότερες ορθόδοξες που έχω δει), μέχρι και μαγειρίτσα φάγαμε σε ελληνικό εστιατόριο που έχει συγγενής μιας από τις κοπέλες που ταξιδεύαμε παρέα. Όλα τα είχε το μενού, με σύμμαχο τον καλό καιρό και την διάθεση! Παρεμπιπτόντως, οι τιμές για καφέ και φαγητό ήταν αθηναϊκές - για να μην παραπονιόμαστε μόνο εμείς...

Η πλατεία του Αγίου Στεφάνου με την ομώνυμη εκκλησία. Κέντρο της ζωής της πόλης. Στο κτίριο αριστερά μπορεί κανείς να δει την αντανάκλαση του επιβλητικού ναού. Ένας καφές ή μια μπύρα στην πλατεία αυτή επιβάλλεται για κάθε ταξιδιώτη.

Μια άποψη και τη νύχτα. Τα περισσότερα κτίρια της Βιέννης είναι όμορφα φωτισμένα και τη νύχτα, οπότε αξίζει διπλά και ο νυχτερινός περίπατος!

Μιας και πιάσαμε τις εκκλησίες, ο ελληνορθόδοξος καθεδρικός. Ειδικά την Ανάσταση ήταν γεμάτος! Τελικά είμαστε πολλοί και σκόρπιοι... Θυμίζω ότι εδώ έκλεψε τις εντυπώσεις η περιβόητη λαμπάδα...
Βιέννη και μουσική - κυρίως όπερα - είναι δύο έννοιες συνυφασμένες. Από τα πάρκα (φώτο άγαλμα Στράους), τους δρόμους, μέχρι και τις τουαλέτες τους...Το αρχαιοελληνικό στοιχείο παντού... Ακόμη και στα αγάλματα που κοιτούν προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις...
Η φύση κυρίαρχη παντού. Ενώ θεωρητικά η Βιέννη είναι χειμερινός προορισμός, η φύση την άνοιξη είναι πανέμορφη. Είτε στο κέντρο της πόλης, είτε λίγο πιο έξω στα θερινά ανάκτορα...

Λίγο πιο έξω, αλλά προσβάσιμο με το μετρό είναι το νησί ανάμεσα στο Δούναβη. Από τα τοπία που αξίζουν, επίσης.Τέλος, χαρακτηριστικό δείγμα βιεννέζικης αρχιτεκτονικής...
Συμπέρασμα: η Βιέννη αξίζει να την επισκεφτεί κανείς. Καλό φαγητό (με έμφαση τα κρεατικά - λουκάνικα και σνίτσελ), όμορφες βόλτες, καλές μπυραρίες, ήρεμη ζωή, όμορφη φύση, καλή πρόσβαση. Αν κλείσει κανείς εγκαίρως, το κόστος είναι χαμηλότερο από αντίστοιχο "τρέντυ" ελληνικό προορισμό. Στα επόμενα ταξίδια λοιπόν!